Liam Vrolijk wordt zo goed als zeker Nederlands kampioen tot en met 20 jaar. Een salonremise tegen Siem van Dael volstond om zijn voorsprong van een punt op de rest intact te houden, waardoor hij morgen aan een salonremise tegen Geert van Hoorn genoeg heeft om de titel binnen te halen.
Het toernooi loopt tegen zijn einde, dus werden de rekenmachines uit de kast gehaald. Liam had berekend dat hij aan twee remises in de laatste ronden genoeg zou hebben om op zijn minst gedeeld kampioen te worden. Al na tien zetten maakte hij zijn intenties duidelijk door zijn 10…Le6 te vergezellen van een remiseaanbod, wat door Siem geaccepteerd werd. Voor beide spelers was het glas halfvol, voor het publiek was het glas halfleeg.
Max Warmerdam kreeg door Liams vlotte remise een uitgelezen kans om een halfje op hem goed te maken, maar tegen Sebastian Halfhide zat dat er geen moment in. Sebastian kreeg vanuit het Schots een ruit op het middenveld waar Dick Advocaat stikjaloers op zou zijn. Belangrijker was dat de pionnen een geweldige schuilplaats vormden voor de loper op b7, die als een scherpschutter op wits e4-pion stond gericht. Uiteindelijk moest Max zijn a-pion maar opgeven om erger te voorkomen. Hij wist de schade nog te beperken door alle stukken te ruilen, waarna de handjes geschud konden worden.
Het remisevirus was ook naar de andere borden overgewaaid. Zo had Simon Elgersma de eer om titelverdediger Wiggert Pols te onttronen. Hij kwam goed uit een Swesjnikov, maar zag niet hoe hij Wiggerts verdediging uiteen moest spelen, waardoor hij maar zetten herhaalde. Door de puntdeling werden beide spelers uitgeschakeld voor de titel.
De enige winstpartij aan de kopborden kwam op naam van Eelke de Boer. Sjoerd van Roon schotelde hem dezelfde variant voor als Liam twee ronden eerder en had daarmee bijna succes. Sjoerd miste echter een paar kansen op voordeel, waardoor hij in een wat minder eindspel terechtkwam en verloor.
Elnathan Ghebreab leek ook op weg naar een overwinning. Edwyn Mesman pakte met wit een heleboel ruimte, maar zijn pionnencentrum oogde meer als een lekke dam, die het achterliggende stuwmeer niet meer in bedwang kon houden. Nadat de dam met een donderend geraas in elkaar was gestort, verrichtte Edwyn nog een klein wonder door het eindspel remise te houden.
Ook Machteld van Foreest speelde remise, wat automatisch betekende dat Jord Ypma hetzelfde deed. Beide spelers hadden op enig moment voordeel, maar wisten dit niet vast te houden. De partij eindigde daarom vredelievend in eeuwig schaak.
Aan de lagere borden vielen wel beslissingen. Zo toverden Geert van Hoorn en Dylan Achuthan de volgende kunstige stelling op het bord:
In de praktijk bleek wits loper sterker te zijn dan zwarts paard. Geerts vrijpionnen werden zo sterk dat hij het zich zelfs kon permitteren om zijn toren met schaak te laten slaan. Als beloning voor dit meesterwerkje mag Geert morgen tegen Liam…
Mick van Randtwijk is op de weg terug na een grappige overwinning op Job Emans. Job dacht met zijn gevaarlijke randpion nog wel genoeg tegenspel te hebben, maar hij kwam bedrogen uit.
Ook tevreden zal Robin Reichardt zijn geweest met zijn eerste punt van het toernooi. In het Hollands ging William Gijsen iets te veel met een paard fladderen in plaats van dat hij zijn ontwikkeling voltooide. Het gevolg was dat zijn stukken met tempowinst werden teruggeschopt. Toen William even later in het centrum met Robin op de vuist ging, opende hij vooral de diagonalen voor Robins lopers en dat werd hem vrijwel direct fataal.
Door zijn overwinning kwam Robin op gelijke hoogte met Jelmer van Aken, die tegen Bas van Doren in het middenspel een kwaliteit inleverde en vervolgens moest toezien hoe de zwarte torens dood en verderf zaaiden in zijn stelling. De spanning in de strijd om de rode lantaarn is dus ook weer helemaal teruggekeerd.
In schril contrast hiermee de spanning vooraan. Een salonremise is Liam nog van het kampioenschap verwijderd.