Met vijf koplopers gaan we de tweede ronde in. Hoeveel zullen er nog over zijn na vanmiddag?
Wie dacht dat Jonas Hilwerda op bord 1 een makkelijk middagje zou hebben tegen de nog FIDE-ratingloze Job Verheul had het mis, want Job kon zo’n 30 zetten lang gelijke tred houden. Dat ging wel ten koste van veel bedenktijd, en onder druk van de klok begon Job toch wat foutjes te maken. Dat moet je tegen Jonas niet doen; hij verhoogde professioneel de druk, won vlak na de tijdcontrole een pion, en besliste de partij met een opmars van zijn d-pion.
Op bord 2 vond een heuse kraker plaats: de nummers 2 en 3 van de plaatsingslijst, Rembrandt Bruil en Onno Elgersma namen het tegen elkaar op. Gisteren verzuimde ik Onno als kanshebber te vermelden, terwijl zijn FIDE-rating slechts vier puntjes lager is dan die van Rembrandt… Bij deze rechtgezet! Er kwam een standaard Damegambiet op het bord, waarin Rembrandt het met een minderheidsaanval probeerde. Die bleek echter vooral in het voordeel van Onno, en nadat Rembrandt tot overmaat van ramp ook nog een belangrijke pion weggaf leek de strijd gestreden. Rembrandt kan echter als geen ander zich terugvechten vanuit verloren stelling, en dat gebeurde ook nu. Hij wist een ongelijk lopereindspel met twee pionnen minder te bereiken, dat dankzij de actieve witte stukken nog net binnen de remisemarge bleek.
Arthur Maters kwam goed uit de opening tegen William Shakhverdian, maar zag dat voordeel weer verdampen. Toen beging William een onnauwkeurigheid die hem de kop zou kosten:
Ook de partij tussen Tim Grutter en Gilian Honkoop beloofde een spannende aangelegenheid te worden. Tussen beide spelers zit slechts een verschil van 9 ratingpuntjes! In de praktijk werd het een vrij overtuigende overwinning voor Tim, nadat Gilian zijn stelling iets te optimistisch had ingeschat. Tim kon uiteindelijk een vrijpion creëren; daar moest Gilian een paard tegen geven, en de rest was een eitje voor Tim.
Tristan van der Schaaf ontsnapte tegen Elmar Roothaan met een blauw oog. Elmar stond gewonnen, maar liet Tristan ontsnappen naar een gelijk eindspel. Daarin deed Tristan het op zijn beurt weer niet helemaal goed en moest een kwaliteit inleveren, maar Elmar kon de winst ook niet vinden. Na het teruggeven van de kwal was alles duidelijk: remise.
De partij tussen Bram Albertus en Saša Albers leek een tijdlang in het voordeel van Bram, maar rond zet 30 waren de stofwolken opgetrokken en resteerde een gelijk eindspel met ieder een toren, een paard en vier pionnen. Dat werd nog tot op het bot afgekloven, maar toen er alleen nog een witte a-pion overbleef werd de vrede getekend.
Sven Broersma trok fris ten aanval tegen Chi Yun Cchung, maar na dubbele ruil op f6 was zijn voordeel weg en nam Chi Yun het roer over. De witte koning werd al snel onder vuur genomen, en daar was geen kruid meer tegen gewassen.
Frank van Wijngaarden was gisteren afwezig en begon vandaag dus pas aan zijn toernooi. Hij zal er echter niet veel plezier aan hebben beleefd, want na een onnauwkeurig gespeelde opening kwam hij al snel op de pijnbank te liggen. Lewon Gevorkjan had wel een tijdlang moeite zijn voordeel uit te buiten, maar na de tijdcontrole wist hij een stuk te winnen. Dat had voldoende moeten zijn, maar een slordigheid van Lewon zorgde dat Frank een pion op a2 kon krijgen. Die bleek een mooie bliksemafleider, en toen op de koningsvleugel alles geruild werd werd duidelijk dat er geen muziek meer in de stelling zat.
Daarmee hebben we het antwoord op de vraag in het begin: we hebben nu al nog slechts één speler over met 2 uit 2. De concurrentie is echter nog zeker niet afgeschud; morgen zal er ongetwijfeld hard aan de stoelpoten van Jonas gezaagd worden!
