Halverwege de middelste ronde van het toernooi hing er een sensatie in de lucht. Het leek er namelijk sterk op dat de zwartspelers aan de eerste twee borden gingen winnen. Precies op dat moment lag de toernooisite er even uit en toen de site even later weer operationeel was, hadden de twee witspelers gewonnen.
Aan het eerste bord troffen Jonas Hilwerda en Rembrandt Bruil, de enige spelers zonder puntverlies, elkaar. Ze toverden een Siciliaanse draak op het bord, waarin Jonas de merkwaardige zet 8.De2 uit zijn vingers liet glippen. Wat de dame daar te zoeken had, werd niet zo duidelijk. Jonas wist het ook niet en verplaatste de majesteit vier zetten later weer naar d2. Rembrandt profiteerde onmiddellijk van het tempoverlies en kwam overwegend te staan. Net op het moment dat hij kon oogsten, dacht hij de koningsvleugel even hermetisch af te sluiten. Het tegendeel was echter het geval, want plotseling laaide wits koningsaanval op. Zwarts koningsstelling bleek zo lek als een mandje en na volkomen te zijn kaalgeplukt, liet Rembrandt zich sportief matzetten. Zodoende gaat Jonas met 4 uit 4 alleen aan kop.
Van de achtervolgers leek Onno Elgersma slechte zaken te doen. Tegen William Shakhverdian speelde hij in een geweigerd damegambiet gauw c4-c5, om er al gauw een slechte variant van het Frans met verwisselde kleuren van te maken. William miste zijn kans, waardoor Onno kon consolideren. In tegenstelling tot gisteren wist hij het gelijk ogende eindspel grootmeesterlijk te winnen.
In de categorie vreemde openingen mag de partij tussen Tim Grutter en Arthur Maters zeker geplaatst worden. Tim kwam in een Siciliaan vroeg met het agressieve h2-h4 op de proppen, om op de volgende zet voor het tamme g2-g3 te kiezen. Heel veel leverde het niet op, al kwam hij uiteindelijk wel aan de goede kant van de remise te zitten.
Het spektakelstuk van de ronde was de partij van Sven Broersma tegen Gilian Honkoop. In het Nimzo-Indisch offerde wit een berg materiaal voor goede kansen tegen de zwarte koning. In een stelling die voor een mens te moeilijk is verdedigde Gilian zich verdienstelijk, waarna hij, geheel in stijl van deze ronde, er zelfs nog met de volle buit vandoor ging.
De dames hadden deze ronde alle drie wit en wonnen ook alle drie. Eline Roebers was zelfs als eerste klaar. In een Sveshnikov ging er iets niet helemaal goed bij Osama Arabi, die eerst een pion en daarna een stuk moest inboeten. Kiri Arnold won op haar beurt overtuigend van Thijs van Dam. Meer moeite moest Machteld van Foreest doen. Tegen Job Verheul stond ze niet goed, maar was ze bij de les toen ze een stuk kon winnen:
Matthias Kruimer scoorde zijn tweede overwinning op rij. Tegenstander Daan Hubers speelde in een orang-oetan het rare c4-c5, waarna zijn damevleugel met grof geweld uit elkaar geslagen werd. Na vermakelijke tactische schermutselingen restte hem slechts een verloren toreneindspel.
David Sonneveld was geïnspireerd door de partij Rembrandt tegen Eline van twee ronden geleden. Tobias Li-Behn had de analyse tevens goed bestudeerd en besloot verstandig genoeg kort te rokeren. Toen David de stelling besloot te openen, kwam Tobias’ loperpaar tot leven en mocht hij zijn eerste volle punt van het toernooi opstrijken.
Onderin is David Verweij eindelijk van de nul af. Tegen Christian Torensma kwam hij met zwart behoorlijk in de problemen en mocht hij blij zijn dat hij een toreneindspel met een pion minder wist te bereiken. Hij kwam zelfs nog een pion voor, maar desondanks werd de remisemarge niet meer overschreden.
Morgen mag Onno met wit proberen Jonas af te stoppen.