Op dag 3 komt zo’n toernooi altijd echt op stoom. De eerste schifting is gemaakt en de spelers krijgen tegenstanders die steeds dichter bij hun eigen niveau zitten.
Op bord 1 Katharina Ricken tegen Evi Maris. Beide een prima start met 2 uit 2, maar wel een verschil van 800 ratingpunten. Er is heel weinig op het spel van Katharina aan te merken. Wellicht dat ze in onderstaande stelling mat in 5 over het hoofd zag. Maar dat belette haar niet om te winnen.
Op bord 2 trok de ook nog op 100% staande Rolinde den Heijer met de witte stukken ten strijde tegen Stella Honkoop. Ze kwamen gelijkwaardig uit de opening (Sveshnikov) en eigenlijk begon de engine pas wat te slingeren vanaf zet 16. Het slingeren stopte zo’n 10 zetten later. Wit stond veel beter en na een ogenschijnlijke misclick met de toren (jaja dat kan live natuurlijk niet) kon wit het uittikken.
In de subtop speelde vandaag Javeria Komal Zubair tegen Cato den Zoeten. Beiden namen de positieve energie van winst in ronde 2 mee. In een variant van het Indisch was het een hele lange tijd nogal saai geschuif, wat ook wel typisch is voor deze opening. Maart uw verslaggever krijgt dit ook vaak op het bord en weet als geen ander ‘The devil is in the detail’. Zwart wil in onderstaande stand wel dames ruilen, wat voor wit geen enkel probleem zou opleveren. Maar wit wil graag haar dame behouden en dat leidt stapsgewijs tot haar ondergang. Sometimes you have to let her go……
En op bord 4 zagen we Jule Cordes tegen Arjuna Bertholee een potje afgewezen damegambiet spelen. Ook dat loopt vaak lang gelijk op en zo ook hier. Pas in zet 34 gebeurde er iets spannend: zwart speelde f5 wat haar stelling niet bepaald versterkte. Een woeste ruilpartij volgde die groot voordeel voor wit opleverde. Met een toren een loper en drie pionnen verdedigen is onbegonnen werk.
Op bord 5 liet Katja Venema met wit zich op zet 29 mat zetten door Manasvita Basa. Wederom een afgewezen damegambiet. Onderstaand thema komt vaak voor. Le4 lijkt de beste oplossing, maar na Lg3 Pxg3 kan wit beter terugslaan met de h-pion dan met de f-pion. Wit koos voor het laatste en Manasvita stormde vervolgens naar de winst.
Marieke van Essen speelde het Frans tegen Sara Martinez. Binnen niet veel zetten leverde dat een heel prettige stelling voor wit op, die niet meer uit handen werd gegeven.
En op het laatste bord de Scheveninger variant van het Siciliaans tussen Stella Duson en Veronique Bogouslavskii. Ogenschijnlijk voor beiden bekend terrein. Wederom werd dameruil voorgesteld wat zwart niet wilde, maar wel de beste oplossing zou zijn geweest. Maar in plaats van dat voordeel uit te nutten, bleef wit persisteren in het in de aanbieding doen van haar dame. Zwart accepteerde de ruil nu wel. De stelling werd er niet spannender op. Maar de passiviteit van wit werd haar toch fataal.
