Liam Vrolijk heeft na vijf ronden eindelijk zijn eerste puntverlies geleden. Max Warmerdam wist hem met zwart op remise te houden, waardoor het gat tussen de twee titelpretendenten een punt bleef. Van de directe achtervolgers wist alleen Siem van Dael langszij te komen door een overwinning op Jord Ypma.
Liam kwam tegen Max wat onder druk te staan, maar was daartegen bestand.
De afgelopen jaren liepen de ontwikkelingen van Liam en Max redelijk synchroon. Vorig jaar was Liam wat sterker, dit jaar Max. Tot dusver had Liam meer indruk in het toernooi gemaakt en hij kleunde er in het titanenduel meteen vol in. Max liet zich ook niet onbetuigd en hij schroomde er niet voor om zich twee dubbelpionnen in de maag te splitsen voor actief stukkenspel. Zelfs in het late middenspel had Max prettiger spel, maar bood hij plotseling remise aan in een stelling waarin hij nog door had kunnen pielen.
Door de remise handhaafde Liam zijn voorsprong op de rest. Van de directe achtervolgers wist alleen Siem van Dael wist een halfje goed te maken. Daar zag het lange tijd niet naar uit, want in de partij zat hij lange tijd tegen een heel sterk paard van Jord Ypma aan te kijken. In de onderstaande stelling reageerde Jord echter verkeerd op een schaakje, waarna Siem genadeloos toesloeg:
Kwaliteitsoffers waren het thema van de ronde. In de partij tussen Sebastian Halfhide en Eelke de Boer offerde laatstgenoemde een kwaliteit om remise te forceren, terwijl hij op dat moment juist een kwaliteit had kunnen winnen. Daarbij moet worden aangetekend dat Sebastian even daarvoor een opgelegde winst miste. In het middenspel wist hij Eelke met de volgende truc een pion afhandig te maken:
Sjoerd van Roon (links) kwam goed weg tegen Wiggert Pols (rechts).
Al met al was de puntdeling wel de juiste afspiegeling van de krachtsverhoudingen. Sjoerd van Roon nam eveneens zijn toevlucht tot een kwaliteitsoffer in een poging het initiatief van Wiggert Pols een halt toe te roepen. Dat leverde het volgende eindspel op:
Een positioneel meesterwerkje werd verzorgd door Geert van Hoorn. Al vlug had hij William Gijsen volledig in de tang, waarna hij met, inderdaad, een kwaliteitsoffer een einde aan de partij maakte. Dat was overigens nog niets vergeleken met de partij van Simon Elgersma, die tegen Edwyn Mesman met een dijk van een stelling uit de opening kwam. Hoewel Simon niet direct een gat in de verdediging wist te vinden, gleed Edwyn over een van de vele bananenschillen uit, waardoor Simon met een dameoffer de partij kon beslissen.
Ook Job Emans zat de hele partij tegen een lekkere stelling aan te kijken. Robin Reichardt wist hem in het middenspel te trucen, maar gaf niet lang daarna een stuk weg, zodat hij opnieuw naar een nederlaag werd gespeeld.
Mick van Randtwijk pakte zijn tweede puntje van het toernooi door Jelmer van Aken te verslaan. In een Siciliaan met tegengestelde rokades had Jelmer iets te laat door dat zijn koning gevaar liep, waardoor hij zijn dame moest inleveren om niet mat te gaan. Het was slechts uitstel van executie.
Dylan Achuthan haalde tegen Bas van Doren exact dezelfde variant uit de Swesjnikov uit de kast die Elnathan Ghebreab gisteren de kop had gekost. Hij deed het heel wat beter, want hij wist vrij overtuigend te winnen. Elnathan Ghebreab zelf speelde overigens een modelpartij tegen Machteld van Foreest, maar net op het moment dat hij de vruchten van zijn arbeid kon plukken, bood hij remise aan.
Morgen wordt de een-na-laatste ronde van het toernooi gespeeld. Siem mag dan met wit tegen Liam. Kan hij de spanning in het toernooi terugbrengen, of haalt Liam de titel dan al binnen?
