Wat is dit?
Omdat dit Jeugdkampioenschap een officiële KNSB-aangelegenheid is zijn de strenge FIDE-regels over communicatiemiddelen van toepassing. De spelers mogen tijdens de partij geen smartphone bij zich hebben. Ik dacht dat dit gepaard zou gaan met een uitgebreide inleverprocedure met opbergzakken en naamstickers en een bijbehorende administratie. Temeer omdat het vaak dure apparaatjes zijn met veel privégegevens erop, voor velen is het hun belangrijkste bezit.
Niet dus. Op de foto is te zien hoe het gaat: een onooglijk plastic bakje wordt achteloos volgepropt, niemand maakt daar een punt van. En blijkbaar kan iedereen na afloop zijn kleinood terugvinden!
Met alle respect voor de andere deelnemers ging de strijd om het kampioenschap bij de C-jeugd de hele week eigenlijk maar tussen twee man: de leider van het eerste uur Rembrandt tegen de ratingfavoriet Eelke.
In in deze laatste ronde is dat niet anders. De indeling is
- Tim (5½) – Rembrandt (7)
- William (5) – Eelke (6½)
William koos met wit tegen Eelke voor de tegenwoordig zo populaire opzet van het ‘Giuoco Piano’ (Rustig Spel). De naam zegt het al, in de eerste twintig zetten wordt niet veel anders gedaan dan de stukken goed neerzetten. In een stelling met een symmetrische pionnenstructuur werden de dame en een toren geruild. William zag een mooie truc toen hij 26 b5 deed, maar zijn stelling veranderde erdoor van licht voordelig in licht nadelig. Niets aan de hand. Echter, het ging ineens mis toen wit met 29 Lc4 vergat dat zijn toren op d1 ongedekt stond. Hij moest zijn sterke paard ruilen tegen de slechte witte loper. Direct daarna kwam er door 32 Pd2 weer een truc tegen de ongedekte d1-toren in de stelling, waardoor wit een pion verloor. Eelke kon direct afwikkelen naar een pionneneindspel en tikte het snel uit.
Tim speelde met wit het Siciliaans van Rembrandt vrij rustig tegen met f4 en g3. Maar na zijn korte rokade besloot hij toch met g4 een koningsaanval in te zetten. Zwart had zelf nog niet gerokeerd en had behoorlijk voordeel kunnen krijgen door met ..h5 te reageren. Toen hij in plaats daarvan rokeerde en wat slapjes verder ging was de stelling gelijk.
Met 19 e6 en 20 exf7+ probeerde Tim de zwarte koning in problemen te brengen, maar Rembrandt gaf geen krimp. Zwart bouwde rustig verder en kreeg in een ver doorgelopen e-pion een mooi doelwit. Wit had niet met 35 dxc4 moeten ruilen, maar had beter zwart kunnen laten slaan op d3. Zwart oefende grote druk uit op de damevleugelpionnen en ineens ging het mis. Wit had iets aan de loper moeten doen, bijvoorbeeld met 39 Tf1. Zoals het nu ging won zwart een belangrijke pion. En toen wit geen 42 Lg3 deed kwam hij twee pionnen achter te staan. Op de 52e zet ontstond een eindspel van loper plus pion voor wit tegen paard plus drie pionnen voor zwart. Wit achtervolgde met loper en koning het paard over het hele bord. Zwart leek opgewassen tegen de grote druk van het aanstaande kampioenschap en vorderde gestaag met zijn inmiddels twee verbonden vrijpionnen, gesteund door het paard. En toen ineens:drama! De zo cool ogende Rembrandt speelde het vreselijke 80 ..g3?? waardoor Tim zijn loper voor de twee pionnen kon geven: remise.
Op de valreep had Eelke Rembrandt dus ingehaald. Nu moest er een barrage aan te pas komen om uit te maken wie de Nederlands kampioen tot en met 14 jaar werd.
De eerste snelschaakpartij (5 minuten + 3 seconden per zet) werd met wit door Eelke gewonnen. Wie verwachtte dat Rembrandt er na deze twee klappen er wel doorheen zou zitten vergiste zich. In de tweede snelschaakpartij wist hij met wit de stand gelijk te trekken.
Er moest nu dus zelfs een ‘sudden death’ partij worden gespeeld. Een overwinning is dan onmiddellijk beslissend. Om het witte voordeel te compenseren krijgt de witspeler 4 minuten en zwart 5. Eelke lootte zwart.
Zwart kreeg een goede stelling en hij wist een achtergebleven pion op de half open c-lijn geduldig uit te buiten. Na een zwaar gevecht van 73 zetten moest Rembrandt het hoofd buigen.
Eelke dus de C-kampioen!
Rembrandt mag naar het EK en hij kan met opgeheven hoofd Assen verlaten.